pdf: COLECTIV Timeline
pdf: COLECTIV Social & Film Facts
Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων, που πιστεύουμε πως οι πραγματικές λύσεις σε κοινά ζητήματα της καθημερινότητάς μας: στις δουλειές μας, κατά τις μετακινήσεις μας στην πόλη και η πόλη καθαυτή αλλά και ζητήματα που επηρεάζουν άμεσα την ποιότητα ζωής μας, όπως αυτή του συστήματος υγείας και η πρόσβαση σε αυτό, είναι συλλογικές.
Έτσι, επιλέξαμε να προβάλλουμε αυτό το ντοκιμαντέρ, γιατί μας ενέπνευσε και έδωσε ερεθίσματα να ανοίξουμε συζητήσεις σχετικά με το ποιους τρόπους πίεσης, με ποιους αγώνες μπορούμε να διεκδικήσουμε ένα κάποιο καλύτερο σύστημα υγείας αλλά και το τι ακριβώς απαιτούμε εμείς, δηλαδή, μας ενδιαφέρει μόνο η δωρεάν πρόσβαση στο σύστημα υγείας ή και η ποιότητά του;
Το παράδειγμα της Ρουμανίας, μας δείχνει πως δέκα συνεχείς ημέρες μαζικών διαδηλώσεων σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας ήταν η πίεση που χρειαζόταν για να ξεκινήσουν προσπάθειες αλλαγής στο σύστημα υγείας και να αναδειχθεί ότι, ακόμα κι αν υπάρχει ένα δωρεάν νοσοκομείο να μας περιθάλψει, δεν είναι σίγουρο ότι θα βγούμε ζωντανοί από αυτό. Μέσα από το ίδιο παράδειγμα, βέβαια, είδαμε και τα όριά του: η προσδοκία της αλλαγής από κόμματα στις επόμενες εκλογές και οι προβληματικές που προκύπτουν σε έναν αγώνα, όπου το μόνο κοινό ενοποιητικό στοιχείο του είναι η εθνική σημαία και ο εθνικός ύμνος. Θα θέλαμε, αυτή η προβολή, να είναι η αφορμή για να ανοίξει η συζήτηση, για το πώς θα φανταζόμασταν να διεκδικούμε για το σύστημα υγείας στην Ελλάδα.
Σίγουρα, θα θέλαμε επαρκές προσωπικό στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας, που δεν θα δουλεύουν εξοντωτικά ωράρια και θα αμείβονται επαρκώς για τη δουλειά τους και στα οποία θα έχουμε ελεύθερη πρόσβαση. Αλλά όχι μόνο αυτά. Πώς φανταζόμαστε να διεκδικούμε από τα κάτω μια καλύτερη ποιότητα στις υπηρεσίες υγείας; Πώς ανοίγουμε ζητήματα, όπως οι σχέσεις ιατρών και χρηστών υγείας, οι δωρεάν υπηρεσίες ψυχικής υγείας και οδοντιατρικής, ο άμεσος προγραμματισμός χειρουργείων, εκτρώσεων κ.λπ. χωρίς τεράστιες αναμονές; Για εμάς, η κουβέντα για την ποιότητα ζωής μας, για τη συλλογική μας ανατίμηση, δηλαδή για όλα τα παραπάνω ζητήματα, ξεκινάει μέσα την από κοινού συζήτηση και διεκδίκηση, με τρόπο οριζόντιο και συμπεριληπτικό.
Και αυτό θα θέλαμε να συμβεί και σήμερα.